چهار کلید برای یک ارتباط باکیفیت

همه سازمان‎ها و شرکت‌ها به ارتباطات باکیفیت نیاز دارند. محققان و صاحب‌نظران چهار کلید برای یک ارتباط باکیفیت مطرح کرده‌اند:
نخستین کلید یک ارتباط باکیفیت، «اعتماد» است. اعتماد در عملکرد دولت و موسسات، در همه سطوح، بسیار مهم و حیاتی است؛ بویژه در فرایند فعالیت‌های روابط‌عمومی. اگر به موسسه شما اعتمادی وجود نداشته باشد مسلما اعتباری هم نخواهید داشت. همان‌طورکه «برد راولینز» نوشته است: «اعتماد اصلی‌ترین مولفه روابط رضایت‌بخش است. اگر هدف از روابط‌عمومی برقراری و حفظ روابط با ذی‌نفعان اصلی از طریق ارتباط و سایر تلاش‌ها باشد، روابط‌عمومی اساساً در تجارت اعتماد‎سازی است. اعتماد همیشه در عمل موفقیت‌آمیز روابط‌عمومی بسیار مهم بوده است».
بنابراین در بحث «اعتماد»، اولین پرسش این است: «دوست هستید یا دشمن؟ این اولین سوالی است که مخاطبان شما قبل از برقراری هرگونه ارتباط به‌دنبال پاسخگویی آن خواهند بود.
اگر آن‌ها شما را به‌عنوان دوست انتخاب کنند، به شما اعتماد خواهند کرد و ارتباط باکیفیت می‌تواند برقرار شود. اگر دشمن باشید؛ یعنی اگر به نظرهای آن‌ها گوش ندهید، اگر به آن‌ها اهمیت ندهید و اگر در پی تحقق نیازها و خواسته‌های واقعی آن‌ها نباشید نه‌تنها هیچ اعتمادی بوجود نخواهد آمد بلکه هیچ ارتباط واقعی هم شکل نخواهد گرفت.
کلید دوم، «گوش» دادن به نظرهای عامه مردم به ویژه مخاطبان اصلی است. ارتباطات باکیفیت و تعامل یک خیابان دوطرفه است که مسئول ایجاد آن، روابط‌عمومی است. تولید روابط رضایت‌بخش، محصول نهایی روابط‌عمومی است که از طریق ارتباطات باکیفیت به‌دست می‌آید.
بدون «شنیدن» و «گوش کردن»، تعاملی شکل نمی‌گیرد. گوش دادن مستلزم آن است که فرضیه‌ها و کلیشه‌ها و برداشت‌های شخصی و خودخواهانه را کنار بگذاریم و واقعاً آنچه را گفته می‌شود هم بشنویم و هم گوش کنیم. وقتی واقعاً به ایده‌ها، نگرانی‌ها و نظرهای دیگران و مردم گوش می‌دهیم ارتباطات معنی‌دار حاصل می‌شود.کلید سوم، «اهمیت دادن به مردم» است. وقتی به مخاطبان و مردم خود اهمیت نمی‌دهید چگونه ممکن است تعامل شکل بگیرد؟! وقتی مردم بدانند و احساس کنند که شما به‌طور واقعی به آن‌ها اهمیت می‌دهید وبرای نظرهای آن‌ها اهمیت قایل می‌شوید و وقتی به این درجه از اعتماد برسند و بدانند که دولت و موسسه شما فقط به‌دنبال منافع خود نیست بلکه منافع ایشان را هم به‌طور کامل مدنظر و در اولویت قرار می‌دهد، آن موقع است که ارتباطات باکیفیت شکل می‌گیرد. زمانی که شما به نظرهای مردم گوش نمی‌دهید و صرفا پیگیر منافع خودتان هستید و واقعیت‌ها را نادیده می‌گیرید نباید توقع داشته باشید به شما اعتماد کنند.
کلید چهارم، «احترام» و «پیگیری» تا حصول نتیجه است. ایجاد تعامل رضایت‌بخش با گفتمان و گفتگوی پیگیر به‌دست می‌آید؛ حتی اگر نتیجه چیزی نباشد که قرار بود مخاطب شما آن را دریافت کند. احترام، پیام اصلی پیگیری است. وقتی شما نظر یا خواسته مردم را پیگیری می‌کنید معنایش این است که برای او اهمیت و احترام قائل هستید و احترام، کلید اصلی ارتباطات باکیفیت است. این احترام است که باعث بهبود کیفیت مکالمه‌ها و گفتگوها و اعتبار و عزت و دوام مدیریت و صدرات شما می‌شود.
وقتی مردم بدانند می‌توانند به شما اعتماد کنند؛ وقتی واقعاً به آن‌ها گوش می‌دهید و هنگامی که آن‌ها می‌توانند پیگیر مسائل‌شان باشند و به آن‌ها احترام می‌گذارید، تنها پس از آن و تنها پس از آن، می‌توانید ارتباط واقعی برقرار کنید.
متاسفانه اگر بخواهیم این موارد اندیشمندانه و کاربردی محققان و کارشناسان را به‌خوبی و موشکافانه مورد بررسی قرار دهیم به این نتیجه خواهیم رسید که میزان و کیفیت ارتباطی دولت و موسسه‌های ما امروز بسیار آشفته و ناکارآمد است. برای اثبات این مدعا نیازی به ارائه مصداق نیست چراکه همه ما این روزها در تعاملات شخصی، کاری و حرفه‌ای خود، آن‌ها را به‌خوبی احساس می‌کنیم.

انتهای پیام